Monique van Wensveen, geboren 1961, is in 2013 afgestudeerd aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam.

Monique maakt werk op het snijvlak van fotografie en grafiek, waarbij ze haar verwondering over processen van chemische verandering en aantasting laat zien. De technieken die ze hierbij gebruikt benadrukken haar experimentele manier van werken. De processen en technieken, het tijdsverloop en de aantasting zijn het onderwerp van het werk. Ze sluiten hiermee ook aan bij haar verhaal over ouderdom en verval, de onvolmaaktheid van de mens en menselijke interacties.

Een langdurig etsproces van koper vormt ruimtelijk werk met grillige structuren van koperoxide. Een fascinerende tegenstelling ontstaat:  de koperoxides zijn mooi en ….. giftig.
Reeksen mensfiguren en individuen vertellen hun verhaal door hun houding, imperfectie en onderlinge verhoudingen.

Daarnaast zijn er de geboetseerde figuren die samenkomen in de installatie “Oh My God!”, waarin onvolmaakte figuren verschillend reageren op iets wat ze niet kunnen  bevatten : met angst, boosheid, ontkenning of juist aanbidding en religie.

Ook de  cyanotypes  (blauwdrukken) en analoge zwart-witfoto’s  gaan over chemische verandering en aantasting, maar dan door de inwerking van licht. Daar komt ook nog een boeiend tijdsaspect bij: door meerdere negatieven eenmalig te combineren tot een collage wordt een beeld vastgelegd  dat er maar heel even was.
Op deze manier benadrukt ook hier de techniek het verhaal dat de blauwdrukken  vertellen: een  momentopname van nu verlaten gebouwen.
Verder is ook hier de onvolmaakte mens te bewonderen. Of is het alleen maar een schaduw of spiegeling?

De tekeningen, al dan niet naar model, dienen als basis voor cyanotypes waarbij gebruik gemaakt van een geschilderd negatief. In het leporello “survival” hebben ze een zelfstandige functie.Opleiding:

Lees verder voor mijn Curriculum Vitae